به طور کلی بهتر است واکسن آنفلوانزا را از اواخر شهریور تا اوایل آبان تزریق کنید و حداکثر تا اواسط آبان این کار به پایان رسانده باشید، یعنی پیش از آنکه شیوع فصلی آنفلوانزا شروع شود.
پس از تزریق واکسن ایمنی شما یک یا دو هفته پس از تزریق واکسن آنفلوانزا به اوج خود می‌رسد و برای پنج تا شش ماه به طول می‌انجامد که برای عبور از فصل شیوع آنفلوانزا کافی است.
اما زنانی که سه‌ماهه سوم بارداری را می‌گذرانند، باید هرچه زودتر واکسینه شوند تا نوزادانشان هنگام به دنیا آمدن در برابر آنفلوانزا مصونیت داشته باشند.
همچنین برخی از کودکان در فاصله سنی ۶ ماه تا ۸ سال به تزریق دو دوز واکسن آنفلوانزا با فاصله یک ماه نیاز دارند: ازجمله کودکانی که تا به حال هیچگاه واکسن آنفلوانزا دریافت نکرده‌اند، در گذشته فقط یک دوز واکسن دریافت کرده‌اند یا سابقه واکسیناسیونشان نامعلوم است. چنین کودکانی می‌توانند دوز نخست واکسنشان را هم اکنون پیش از شروع فصل آنفلوانزا هم دریافت کنند.
همچنین اگر در بازه زمانی که در بالا ذکر شد، نتوانستید واکسن بزنید، باز هم تزریق واکسن آنفلوانزا ارزش دارد؛ ایمن شدن دیررس بهتر از نداشتن ایمنی است.
واکسن‌های آنفلوانزا در هر سال با ترکیب جدیدی ساخته می‌شود که بر مبنای شایع‌ترین ویروس‌های آنفلوانزا در اواخر فصل قبلی شیوع است.
واکسن‌های جدید امسال در برابر دو نوع ویروس آنفلوانزای نوع A و یک ویروس آنفلوانزای نوع B مصونیت ایجاد می‌کنند.
اغلب برندهای واکسن‌های آنفلوانزا به شکل تزریقی هستند، اما یک واکسن به صورت اسپری بینی هم وجود دارد که می‌تواند برای بیمارانی که از تزریق می‌هراسند، به کار رود.
همچنین واکسن‌هایی مخصوص افراد ۶۵ ساله و بالاتر که بیشتر در معرض خطر آنفلوانزای شدید هستند، وجود دارند که دوز آنها در هر ویال واکسن بالاتر از واکسن‌های معمول است.
همه افراد از سن شش ماهگی به بعد حتی بزرگسالان سالم می‌توانند واکسن آنفلوانزا بزنند و از آن سود ببرند. اما کودکان زیر پنج سال به ویژه آنهایی که دچار بیماری‌های زمینه‌ای هستند و افراد ۶۵ ساله و بالاتر در معرض خطر دچار شدن به آنفلوانزای شدید قرار دارند.
توجه داشته باشید که آنفلوانزا با سرماخوردگی کاملا متفاوت است و به اصطلاح یک سرماخوردگی شدید نیست. ویروس‌های جداگانه‌ای عامل این دو بیماری هستند. عفونت با ویروس آنفلوانزا باعث تب، خستگی، بدن‌درد، اسهال و علائم دیگر می‌شود. این عفونت در موارد وخیم می‌تواند منجر به بستری شدن در بیمارستان شود یا حتی کشنده باشد.
منبع: همشهری آنلاین