یک مطالعه جدید از دانشگاه لیدز، به مقیاس عظیم زباله‌های جمع‌آوری نشده و سوزاندن بی‌کنترل زباله‌های پلاستیکی پرداخته است. محققان دانشگاه لیدز با استفاده از هوش مصنوعی، مدیریت زباله در بیش از 50 هزار شهرداری در سراسر جهان را مدل‌سازی کردند. این مدل به تیم تحقیقاتی اجازه داد تا پیش‌بینی کنند که چه مقدار زباله در سطح جهانی تولید می‌شود و چه اتفاقی برای آن می‌افتد.
مطالعه آنها که در مجله‌ی نیچر منتشر شده است، محاسبه کرد که در سال 2020، 52 میلیون تن محصولات پلاستیکی وارد محیط زیست شده‌اند که اگر به صورت خطی چیده شوند، می‌توانند بیش از 1500 بار دور زمین بچرخند.
همچنین این مطالعه نشان داد که بیش از دوسوم آلودگی پلاستیکی سیاره زمین از زباله‌های جمع‌آوری نشده ناشی می‌شود و تقریباً 1.2 میلیارد نفر( 15 درصد از جمعیت جهان) بدون دسترسی به خدمات جمع‌آوری زباله زندگی می‌کنند.
یافته‌ها همچنین نشان می‌دهند که در سال 2020، حدود 30 میلیون تن پلاستیک(معادل 57 درصد از کل آلودگی پلاستیکی) بدون هیچ گونه کنترل زیست محیطی در خانه‌ها، خیابان‌ها و محل‌های دفن زباله سوزانده شده است.
سوزاندن پلاستیک تهدیدهای “قابل توجهی” برای سلامت انسان، از جمله اختلالات عصبی، تولید مثل و نقص‌های مادرزادی، دارد.
محققان همچنین نقاط داغ جدید آلودگی پلاستیکی را شناسایی و هند را به عنوان بزرگترین منبع آلودگی به جای چین که در مدل‌های قبلی رتبه نخست را داشت، معرفی کردند.
طبق داده‌های جهانی تخمین زده شده این مقاله بدترین کشورهای آلوده‌کننده هند با 9.3 میلیون تن (حدود یک پنجم کل مقدار زباله جهان)، نیجریه با 3.5 میلیون تن و اندونزی با 3.4 میلیون تن هستند. چین که قبلاً با 2.8 میلیون تن به عنوان بدترین کشور گزارش شده بود، به دلیل بهبودهای اخیر در جمع‌آوری و پردازش زباله اکنون در رتبه چهارم قرار دارد.
کشورهای با درآمد پایین و متوسط، تولید زباله‌های پلاستیکی بسیار کمتری دارند اما بخش بزرگی از آن یا جمع‌آوری نشده است یا در محل‌های دفن زباله دفع می‌شود. هند به عنوان بزرگترین منبع آلودگی ظاهر می‌شود زیرا جمعیت زیادی دارد و بخش زیادی از زباله‌های آن جمع‌آوری نمی‌شود.
منبع: تسنیم