وضعیت باشگاه استقلال بیش از همیشه نامتعادل و پرنوسان است. در حالیکه تنها سه هفته از لیگ برتر گذشته، زمزمه هایی جدی در رابطه با اخراج جواد نکونام شنیده می شود و برخی اخبار حاکی از این است که خروج جواد از استقلال قطعی است.
جواد نکونام در این فصل تنها یک شکست داشته است. او در فصل گذشته نیز کارنامه خوبی داشته و با اختلاف امتیاز خیلی کم نسبت به پرسپولیس نایب قهرمان شد. با این حال، بسیاری از هواداران و مدیران استقلال قصد اخراج عجولانه و سریع جواد را دارند. علت این تصمیم سریع و احساسی چیست؟
شکی نیست که این تصمیم احتمالی، در صورت قطعی شدن، بیشتر به کیش شخصیتی نکونام باز می گردد تا به نتایجی که او گرفته است. نکونام به لحاظ نتیجه وضعیت بدی ندارد. البته بسیاری از هواداران از سبک بازی او در فصل قبل راضی نبوده و آن را بیش از حد دفاعی می دانستند. اما همین هواداران قبول داشتند که این سبک دفاعی، حاصل نداشتن بازیکن بود و با پیوستن بازیکنان جدید و باکیفیت، احتمال تغییر سبک بازی وجود دارد.
اما کیش شخصیتی نکونام چه مشکلی دارد که اخراج او را تسریع کرده است؟ برای فهم این موضوع باید به اتفاقات فصل قبل رجوع کرد. نکونام قبل از آغاز فصل ۱۴۰۲- ۱۴۰۳ به استقلال پیوست. چند ماه بعد از عقد قرارداد با نکونام، علی خطیر به عنوان مدیر جدید آبی پوشان برگزیده شد. از همان ابتدا اختلافاتی جدی میان مدیر و مربی پیش آمد. خطیر که انتقاداتی جدی به نحوه مدیریت استقلال در ۱۰ سال گذشته داشت، تلاش می کرد یک “ثبات مالی” جدی بر ارکان استقلال حکمفرما کند. او سعی داشت جلوی بریز و بپاش ها را بگیرد و با خرید بازیکنان بزرگ و پر سر و صدا مخالف بود. از آن سو، جواد نکونام سخت منتقد این رویه بود و به مدیر عامل استقلال فشار می آورد که بازیکنان بزرگ بخرد.
این اختلاف از همان آغاز فصل شروع شد و با گذشت چند هفته شدت گرفت. در اواسط فصل، با وساطت علی دبیر، رئیس فدراسیون کشتی، اختلاف نکونام و خطیر تا حدی رفع شد اما پس از مدتی مجددا شدت گرفت. تیم نکونام در حال نتیجه گرفتن بود و با افزایش روند مثبتش، قدرت جواد هم افزوده می شد. نکونام روز به روز قدرتمندتر می شد و توانست چند متحد قدرتمند در میان مدیران و لیدرها پیدا کرده و طیفی از هواداران را هم با خود متحد کند.
افزایش قدرت نکونام باعث شد کار علی خطیر در استقلال به پایان برسد. خطیر در اواخر فصل اخراج شد و فرشاد سمیعی جانشینش شد. نکونام از این تغییر به شدت استقبال کرد. بسیاری معتقد بودند نکونام به صورت غیرمستقیم یا مستقیم در تغییر مدیریت تاثیرگذار بوده است. او جوی علیه خطیر ایجاد کرد که در نهایت به خروج خطیر از استقلال انجامید.
کاری که نکونام با خطیر کرد می تواند به پاشنه آشیل او تبدیل شود. همه می دانند که عمر مدیران ورزشی کوتاه است. طول فعالیت مدیران فوتبالی کوتاه تر است و عمر فعالیت مدیران استقلال از آن هم کوتاه تر است. مدیران پا در هوای استقلال که دچار سندروم اخراج زودهنگام هستند، می دانند که اگر یک سرمربی کیش شخصیتی اقتدارگرایانه داشته و تابع آنها نباشد و بتواند در بین مدیران و لیدرها متحد پیدا کند، می تواند خیلی زود حکم اخراج آنها را بگیرد و طول فعالیتشان را کوتاه تر هم بکند.
نکونام دقیقا شخصیتی است که می تواند برای مدیران دردسر ایجاد کند. او دوستان زیادی دارد و در صورت گرفتن نتیجه می تواند جای پایش را در استقلال محکم کند. سبک رفتار و شخصیت او مانند امیر قلعه نویی و علی پروین است و به راحتی می تواند قدرتی بیش از یک مربی داشته باشد. این می تواند برای هر مدیری ترسناک باشد. به همین علت، مدیران باشگاه ترجیح می دهند یک مربی خارجی انتخاب کنند تا برایشان دردسر ایجاد نکند.
اکنون مشخص نیست سرانجام نکونام چه می شود. شاید او در استقلال بماند، شاید نتیجه بگیرد و شاید هم اخراج شود اما شکی نیست اگر او بماند، اختلافات و درگیری ها بین او و مدیران باشگاه ادامه خواهد یافت و بعید است جنجال ها به زودی پایان یابد.
منبع: خبرفوری