🔹 شبکهٔ نمایش خانگی به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین بسترهای فرهنگی در سال‌های گذشته رشد چشمگیری داشته اما چالش‌هایی مثل کیفیت پایین برخی تولیدات و مغایرت محتوا با ارزش‌های فرهنگی، انتقاداتی جدی به‌همراه داشته است. 🔹افراسیابی، معاون کاربران و تنظیم‌گری اجتماعی ساترا در پاسخ به ۶ ابهام مهم دربارهٔ نقش ساترا گفته: ساترا براساس آیین‌نامهٔ محتوایی، نظارت دقیق دارد اما چالش‌هایی در تطابق این آیین‌نامه با قانون جرایم رایانه‌ای وجود دارد. بسیاری از محتواهای مبتذل و مورد انتقاد، فاقد مجوز ساترا هستند. 🔹ساترا در موارد نقض قانون، تنها در چهارچوب اختیارات خود و با همکاریِ دادستانی کل کشور می‌تواند اقدام کند. برخی محتواها که از نظر قانونی مجرمانه نیستند، نمی‌توانند توقیف شوند. 🔹بزرگ‌ترین چالش، خلأ قانونی در تعریف دقیق تخلفات محتوایی و جرم‌انگاریِ آن‌هاست. ساترا پیشنهاد اصلاح قوانین مرتبط را مطرح کرده پیشنهادهایی به مجلس ارائه داده است. 🔹نظارت بر شبکهٔ نمایش خانگی صرفاً وظیفهٔ ساترا نیست و سایر نهادها هم باید در این زمینه به وظایف خود عمل کنند. 🔹آثار ارزشمندی مثل مجموعهٔ «آمرلی»، برنامهٔ «قلب» و مستند «پرچم‌دار» که مطابق خطوط سبز فرهنگی تولید شده‌اند، کمتر مورد حمایت رسانه‌ها قرار می‌گیرند. 🔹ساترا به‌دنبال تصویب قوانین جدیدی است که تخلفات محتوایی را دقیق‌تر جرم‌انگاری و ابزارهای نظارتی قوی‌تری را فراهم کند. 🔹در نتیجه می‌توان گفت شبکهٔ نمایش خانگی ظرفیت‌های بزرگی برای رشد فرهنگی دارد؛ اما برای تحقق این امر، تقویت قوانین و هماهنگی میان نهادهای مختلف ضروری است. تلاش ساترا برای نظارت و هدایت محتوا در چهارچوب اختیارات قانونی‌اش ادامه دارد.
